Nieuws

Door de noodtoestand in Ethiopië gedurende het afgelopen jaar was ik te lang niet op het project geweest, en ook de communicatie via email was niet altijd mogelijk.

Om die reden was ik tijdens mijn bezoek van de afgelopen week aangenaam verrast door de positieve ontwikkelingen.
Ik noem ze voor u in een kort verslag:

– Acht van de tien studenten die in 2016 afstudeerden zijn uitgestroomd naar het platteland.

Twee daarvan hebben we kunnen bezoeken: Mergitu en Samuel, beiden werkzaam in een health center op ongeveer twee uur rijden van Wolisso, over een onverharde weg, alleen bereikbaar met een 4 wheel drive auto.

Mergitu werkt daar samen met een andere vroedvrouw en het centrum ziet er schoon uit en zaken zoals sterilisatie van instrumenten, bevoorrading van medicijnen etc. Zijn goed op orde. Op beide werkplekken is geen elektriciteit en geen stromend water.

Samuel daarentegen heeft het zwaarder: hij is alleen en dus altijd ‘on call’.
Dat vindt hij echter niet het moeilijkst. Wel het feit dat het soms lastig is de juiste beslissing te nemen zonder te kunnen overleggen met een collega. (b.v. wel of niet insturen naar het ziekenhuis). Verder is er de altijd aanwezige vrees voor een complicatie die hij niet zal kunnen behandelen. Zijn werkplek is duidelijk minder aangenaam: de al langer werkzame staf, zoals de schoonmaakster, is niet altijd bereid zijn aanwijzingen op te volgen dus maakt hij veelal zelf zijn werkplek schoon. Ook heeft hij onvoldoende materiaal en middelen voor onderzoek en onderhoud.
Tijdens ons gesprek, en nu nog, gaat mijn hart naar hem uit en realiseer ik me dat dit is wat we van de afgestudeerde vroedvrouwen vragen: werken op het platteland, onder minder optimale omstandigheden dan ze gewend zijn en met een grote verantwoordelijkheid.
Jonge mensen, uit een vertrouwde omgeving van St. Luke’s school en ziekenhuis, vaak alleen, met een matige ondersteuning op alle vlakken, van de overheid bij wie ze nu in dienst zijn.

Samen met Melaku (docent) hebben we tijdens het bezoek overlegd en Samuel geadviseerd een keer bij Mergitu langs te gaan om te zien en te bespreken hoe zij het in haar centrum georganiseerd hebben.
Verder is het van belang dat ook de eerder afgestudeerde vroedvrouwen de BEmOC cursus kunnen volgen. (zie verderop in dit verslag).

Het goede nieuws is dat de overheid inmiddels overtuigd is van het feit dat er in ieder health center tenminste een, of liever nog twee vroedvrouwen werkzaam zijn. Dit betekent dat er in de toekomst voldoende werkplekken zullen zijn voor de afgestudeerden, zeker omdat de opleiding bij St. Luke’s college goed staat aangeschreven.

– Dit jaar, zelfs op dit moment, volgen alle derde jaars stdenten de BEmOC cursus, nog voor hun afstuderen.
Deze cursus (Basic Emergency Obstetric Care) duurt drie weken, is zeer intensief en voorziet in alle kennis en vaardigheden rondom spoedeisende verloskundige zorg zoals b.v. het uitvoeren van een kunstverlossing of het verwijderen van een vastzittende placenta.
Er wordt gewerkt in kleine groepjes van zes studenten en een hiervoor speciaal gecertificeerde docent.

– De zes derde jaars studenten van Adopteer een Vroedvrouw zijn de eersten
die deze cursus aangeboden krijgen en hebben daarom een extra contract ondertekend waarin ze toezeggen zeker te zullen uitstromen naar het platteland, tenminste voor een periode van twee jaar. Iets wat voor deze zes studenten geen probleem is aangezien ze allemaal van het platteland afkomstig zijn.

– We zijn nog in overleg over het eventueel aannemen van nieuwe studenten in het schooljaar 2017 – 2018. Waar we dan zeker nog eens extra op willen focussen is het aanscherpen van de selectie procedure. Als we alleen studenten aannemen die reeds van het platteland afkomstig zijn is de kans groter dat ze daar ook na hun afstuderen naar zullen terugkeren.
– Het idee van een eigen auto is nog niet helemaal duidelijk. Er zitten nogal wat haken en ogen aan zoals het betalen van veel belasting, onderhoud en veiligheid van de auto als hij niet gebruikt wordt. Wellicht kiezen we toch voor het twee keer per jaar huren van een auto met chauffeur.
– Melaku (eerder student van Adopteer een Vroedvrouw) zit in zijn tweede jaar van de docenten opleiding waarvoor hij wederom door ons gesponsord wordt.
Hij reisde met me mee naar de health centers en overhandigde me met gepaste trots zijn cijferlijst van de afgelopen periode waar alleen maar ‘excellents’ opstaan. Toen ik hem hiermee complimenteerde zei hij: ‘ I am doing my very, very best’.

– We ontvingen een donatie van ondergoed voor moeders en kleine cupjes voor
voeding voor pasgeborenen. De cupjes zijn onmiddelijk in gebruik genomen op de couveuse afdeling.

De diplomering van de derde jaars is op 5 augustus a.s. en als zij alle zes slagen ligt het aantal afgestudeerden van Adopteer een Vroedvrouw op 36.

Met veel dank aan iedereen die ons het afgelopen jaar steunde!

[Show as slideshow]

Dit brengt het totaal op dertig vroedvrouwen!

We vinden dit een mooi moment om ons in 2017 meer te gaan richten op het bezoeken van de gezondheidscentra op het platteland waar zij werkzaam zijn, het inventariseren van de situatie ter plekke en het geven van na- en bijscholing.

We hopen voor dit doel over een eigen auto te kunnen beschikken, die dan bemand zal worden door vroedvrouwen van onze stichting, en ook een stageplek kan bieden aan studenten. Tevens hopen we in die auto een basale uitrusting te hebben voor het verrichten van zwangerschapscontroles voor moeders die te ver van een centrum af wonen.

Hierbij willen we al onze donateurs en sponsors van 2016 hartelijk bedanken!

NB. Vanwege de situatie in Ethiopië op dit moment is het nog niet van alle afgestudeerde studenten bekend wat hun werkplek zal worden.

Vanavond een presentatie gegeven, op uitnodiging van de Soroptimist club Emmen ter gelegenheid van hun 55 jarig bestaan.

Na afloop een cheque in ontvangst mogen nemen met een fantastisch bedrag! Waarvoor hartelijk dank!

Met de derde jaars leerlingen de verloskamer stage gelopen en hun vaardigheden getoetst, samen met de docenten Almaz, Selaam en Melaku. Deze tien studenten hopen eind augustus hun diploma te behalen waarna ze op het platteland zullen worden ingezet om goede verloskundige zorg te waarborgen zodat de moedersterfte zal worden terug gedrongen.

De laatste middag gezamenlijk koffie gedronken, ook met de zes tweede en vijf eerste jaars studenten.

Klik hier om de foto’s te zien.

Gelukkig Nieuwjaar voor al onze sponsors en donateurs met dank voor uw steun in 2015, in het bijzonder, in Castricum: Kringloopwinkel Muttathara, Stichting Albert Asjes, de Katholieke parochie, de Protestantse Diaconie en de Wereldwinkel.

De groep van Women shop for Women uit Nijmegen, Margreet Schouwenaar, stadsdichter van Alkmaar, Mw. Gwen van Gelder uit Amsterdam, kringloopwinkel Keer op Keer uit Heiloo,
Pastor Han Hoogakker uit Haarlem, Meki van Ethiopisch restaurant Azmarino in Amsterdam, Diaconie Hervormde gemeente Koog aan de Zaan, de ouders van Oscar Thiele, geboren op 2 maart 2015 in Heemstede, collega verloskundigen, mama cafe’s, docenten van samen bevallen.

Op dit moment hebben we 21 studenten in opleiding in Wolisso en drie in het Zuiden van Ethiopië. Tot nu toe zijn er 19 vroedvrouwen afgestudeerd en aan het werk op het platteland. In augustus 2016 komen er opnieuw 10 afgestudeerden bij. We hopen ook in 2016 weer op uw steun. Met uw hulp komen er meer vroedvrouwen in de afgelegen gebieden en verbetert de zorg voor moeders en hun pasgeborenen.

Thank you Selamawit for your excellent teaching and support for our students during the last year. And thank you Melaku, as a previous Adopt a Midwife student graduated in 2014, for joining the College recently as a future teacher.
I am very proud to have both of you by my side.

Hierbij wil ik de groep van Women shop for Women heel hartelijk bedanken voor hun fantastische bijdrage voor de stichting Adopteer een Vroedvrouw. Zie hieronder hun bericht naar aanleiding van zondag 4 oktober 2015.

Lieve lieve mensen!

Wat was het weer n top editie! Het was hard werken dit jaar ( jullie zijn toppers team women shop 2015!!) maar het resultaat mag er zijn!!!!! Rapapapapaaaaaaaaaaa …. 5200 euro!!! 1000 meer dan vorig jaar
Dat betekent dat we twee vrouwen in een ontwikkelingsgebied een 3 jarige opleiding tot vroedvrouw kunnen aanbieden!! Om zo weer heeeeel veeeel baby’s en moeders te redden!

Al 15 vrouwen hebben de studie behaald… Dankzij jullie allemaal mogen er weer een paar naar school!
Bedankt kleding en eten donateurs.,. Shoppers en vrijwilligers!! Couldn’t have done it without you!!!
En special thanks aan Zilch voor de donatie van al je te gekke nieuwe kleding en de paraplufabrieken voor het aanbieden van hun te gekke ruimte!!!

5200 euro mensen!! Dit hebben we met zijn allen maar mooi voor elkaar gekregen!! Jullie worden bedankt!!

Groetjes en tot volgend jaar!!!

Team women shop for women;
Janneke, Meike, Lieske, Eva, Eefje, Irena, Lieke, Marloes en Marieke

Adopteer een Vroedvrouw is dit jaar gekozen als doel voor het Women Shop for Women event op 4 oktober in Nijmegen.
Met dank aan de initiatiefneemsters!

Op zaterdag 1 augustus zijn er weer vijf vroedvrouwen afgestudeerd aan de opleiding in Wolisso. Met dank aan onze sponsors!

Op de foto staan ze met Selaam, hun docent, verbonden aan Adopteer een Vroedvrouw.
Binnenkort hoop ik te horen wat hun werkplek zal worden.

Verslag van Mr. Adane, onze lokale medewerker, die voor het samenwerkingsverband tussen de Bilma Foundation en Adopteer een Vroedvrouw de eerste groep studenten in het zuiden heeft bezocht’

Pictures from Mr Adane Sewhunegn – Three girls studying at Mizan Aman Health College

I met the three students, interviewed them, took their pictures, visited their class room, their residence, their demonstration room, discussed with the college head and the department head; all of them were very cooperative and helpful people …

( About the pictures: )
The one on my left is from Maji District Maji town speaking Dizi … Maji town is 205 km South east of Mizan town. She is borne from her mother of Dizi orgin …

All of them speak Amharic but their mother tongue is Dizi for the two faire girls and Surma for the middle. They also talk little of Surma and Dizi vice versa, but do not speak Bench. Bench is the surrounding very near to Mizan and is the center of the Zone without problem …

The one next to my right is totally from Surma, she come from Kibish town 187km South West of Mizan town, she doesn’t have a father, neither she knows him, but both her parents are from Surma origin …

The last student is from Jeba town, Bero District (Woreda), 149km South west of Mizan town. She is borne from a descendant family originally from Wollo (Amhara) some 40 years ago and now completely leading family as if origin of the locality …

I also asked them their willingness if they are going to be forced to serve more than two years without getting shift to a town with better opportunities, they fully and happily agreed to serve their community with no hesitation …

Honestly they told me that either they would have started a normal life like their parents, especially the girl from Surma, (Middle-black) and others could rather start giving free service teaching their community for the time being, which eventually end up in marriage and assimilated to the community like their parents …

… telling their commitment to serve their community in one of the golden professions they really got the chance and a profession they have for years wanted to join …
the bill board is about this: it’s English equivalent is: ‘No single mother should die of giving birth’ …
… it is not my thinking (to take me here …), but of the students; that was the one that surprised me most …

Sinds oktober 2012 is de Bilma Foundation een samenwerkingsverband aangegaan met Stichting ´Adopteer een Vroedvrouw´ om jonge vrouwen op te gaan leiden tot vroedvrouw. Deze stichting is al sinds het jaar 2009 bezig om te bevorderen dat vroedvrouwen uit afgelegen gebieden worden opgeleid, en zo helpen met het reduceren van de hoge moedersterfte in Ethiopië.

Het doel van deze samenwerking is om speciaal in de verre gebieden in het zuiden van Ethiopië de hulp aan zwangere vrouwen te verbeteren. Hierbij is het idee om (steeds) twee jonge vrouwen uit een (ander) gebied te werven en op te leiden, die daar dan later gaan werken. Vaak is totaal geen hulp voor zwangeren in deze gebieden aanwezig; ook geen traditional birth attendants. Alleen de familie helpt bij de bevalling en is er geen hulp als zich complicaties aandienen.

Het project bestaat uit twee delen:

1. het opleiden van jonge vrouwen tot vroedvrouw
2. het inrichten van een faciliteit waar hulp aan zwangeren kan worden aangeboden

Bilma Foundation stelt jonge vrouwen uit geselecteerde gebieden in staat om een driejarige opleiding tot vroedvrouw te volgen. Deze opleiding wordt gevolgd aan een Health Science College. De kandidaten voor deze opleiding moeten minimaal een tweejarige vervolgopleiding na de lagere school hebben doorlopen (10th grade). Hiervoor is een overeenkomst opgesteld, waarbij Bilma Foundation en het Regionale Gezondheidsbureau gaan samenwerken om jaarlijks zes kandidaten uit de verafgelegen gebieden te selecteren en op te leiden. Bilma Foundation en partnerorganisatie Stichting Adopteer een vroedvrouw stellen hiervoor de financiële middelen ter beschikking. Als het project succesvol verloopt kan het jaarlijkse aantal kandidaten worden uitgebreid.

In mei 2014 is een overeenkomst getekend bestaande uit een projectplan en de samenwerkingsovereenkomst (MOU). Hierin is vastgelegd dat de vroedvrouwen na hun opleiding een verplichte tijd van minimaal drie jaar gaan werken in het gebied waar zij vandaan komen. Na het verstrijken van die tijd is het Regionale Gezondheidsbureau verplicht, om, als de vroedvrouw vertrekt, voor vervanging te zorgen.
Afgelopen januari zijn er zes leerlingen begonnen aan de opleiding tot verloskundige, drie in Arba Minch en drie in Maji.

Uit de nalatenschap van een jong overleden vroedvrouw uit Amsterdam ontving Adopteer een Vroedvrouw in November een volledige uitrusting voor een verloskundige, die zeker een goede bestemming zal vinden op een post in Ethiopie.

In de afgelopen 10 dagen hebben we al zeker 1250 kaarten verspreid. Op de volgende locaties:

• Kringloopwinkel Muttathara
• Gastenhuis Abdij van Egmond
• Ethiopisch Restaurant Azmarino
• Wereldwinkel Alkmaar en Castricum
• de kerken in Castricum Haarlem en Koog-Zaandijk
• verschillende verloskundige praktijken
• Herberg Het Volle Leven
• Idee-attelier Alkmaar
• Dotjes En Stoer
• Ellen4kids
• De papieren spiegel
• www.naarhartenlust.nl
• www.mijnschrijfatelier.nl
• De Klaarheid = schrijven en mediteren
• WAAR Alkmaar
• Yoga Castricum en Schagen
• Vrouwenviering Den Haag
• Haptotherapie praktijk Anita Blom
• Drogisterij J Gonggrijp in Alkmaar
• Ruud Köhler
• AMC Amsterdam afd verloskunde en gynaecologie
• familie Cowall in Leiden
• en nog vele anderen

Dit zijn de studenten die in augustus 2014 zijn afgestudeerd.

Selaam wordt als praktijkdocente op de verloskamers gesponsord door Adopteer een Vroedvrouw.

20 mei ben ik aangekomen in Wolisso voor een bezoek aan de opleiding verloskunde en de studenten die gesponsord worden door ‘ Adopteer een Vroedvrouw’.

Op dit moment hebben we 10 eerste jaars, 6 tweede jaars en 7 derde jaars studenten.
Met allemaal gaat het goed, zowel persoonlijk als met de studie en de praktijk.
In 2013 is het management van ziekenhuis en school overgenomen door de orde DMI uit India. Het voordeel is dat alles nu onder verantwoording van dezelfde orde valt en de communicatie dus eenvoudiger is.

Het zijn allemaal relatief jonge zusters en broeders die op mij een zeer positieve indruk maken. De sfeer is heel duidelijk maar open.
Er is een nieuw hoofd van de school, Sr. Sirumalar, met wie ik deze dagen de vorderingen van de studenten alsook onze plannen voor de toekomst doorneem.
We willen graag dat alle afgestudeerde verloskundigen, voor ze teruggaan naar hun post op het platteland, een extra spoedcursus noodverloskunde krijgen.
Dit wordt ook al tijdens de opleiding behandeld, maar nog eens als extra refresher.
Sommigen van hen gaan namelijk terug naar zeer afgelegen gebieden waar zij de enige verloskundig geschoolde zullen zijn, en beslissingen zullen moeten nemen die normaal gesproken, in de westerse wereld, alleen door gynaecologen genomen worden.
En ze zullen moeten handelen in extreme noodstuaties.

Alle vier de docenten aan de school hebben de BEmOC opleiding gevolgd en één van hen, Selamawit, is zelfs docent op die opleiding.
Ik ben dan ook erg verheugd dat zij sinds kort praktijkbegeleider is op de verloskamers en de kraamafdeling, iets wat ik de afgelopen jaren zelf voor mijn rekening nam.
Ik ken Salamawit vanaf het begin dat ik naar Wolisso kwam, nu vijf jaar geleden, en vanaf het begin was ik oprecht onder de indruk van zowel haar capaciteiten als haar karakter.
Ik heb het gevoel dat ik de studenten met een gerust hart aan haar kan overlaten.

———

Het tweede plan dat we hebben is om ieder jaar, of meer realistisch misschien om de twee jaar, de afgestudeerde verloskundigen per groep terug te halen naar Wolisso voor bijscholing, maar vooral ook het delen van ervaringen en zien hoe we eventuele problemen met elkaar kunnen oplossen.
Met Adopteer een Vroedvrouw wil ik proberen om hier fondsen voor te vinden in Nederland.

Verder is het mijn plan om de studenten die met een studiebeurs van Adopteer een Vroedvrouw gestudeerd hebben, persoonlijk te bezoeken op hun huidige werkplek.
Eind deze week hoop ik een begin te maken met een bezoek aan Hulu, die vorig jaar augsutus haar diploma behaalde en in een kliniek vlakbij Nekemete werkt, ten westen van Wolisso, ongeveer acht uur rijden.
Het lukte mij gisteren om haar op haar mobiele telefoon te bereiken en ze kon alleen maar lachen, ze kon het niet geloven dat ik zou komen.
Voor haar en Aster, die ik tijdens mijn volgende reis hoop te bezoeken, was ik niet alleen hun leraar maar ook een beetje hun moeder, omdat ik bijna al hun stage weken op de verloskamers met hen samen heb gedaan, en ze beiden ver van huis waren.

Foto’s volgen zo snel mogelijk.

Graag wil ik iedereen bedanken die een bijdrage levert aan het werk van Adopteer een Vroedvrouw.
vriendelijke groet,

Roos Ament

De studenten krijgen ook tijdens hun praktijkstages op de verloskamers en kraamafdeling continu onderwijs, in de vorm van opdrachten of extra uitleg.
Iedere ochtend tijdens de ronde op de kraamzaal en iedere middag op de verloskamers naar aanleiding van een bevalling van die dag.
Op de verschillende foto’s ziet u de momenten waarop dit plaatsvindt.

U ziet Selamawit, de praktijkdocent en Melaku, een van de derde jaars studenten die gesponsord wordt door Adopteer en Vroedvrouw.
Op de kraamzaal wordt een moeder onderzocht die de dag daarvoor is bevallen van een doodgeboren baby.
Het was haar vierde zwangerschap en ze heeft twee levende kinderen thuis. Een kind overleed op de leeftijd van zes maanden aan diarree.
Eerdere bevallingen waren thuis goed verlopen.

In deze zwangerschap ging ze sporadisch voor controles naar de dichtstbijzijnde kliniek, drie uur lopen van haar huis. Behalve bloedarmoede, waarvoor ze medicatie ontving, waren er geen complicaties. Ze voelde de baby goed bewegen.
Toen de bevalling begon was de pijn echter anders en veel heviger dan de andere keren dus liep ze samen met haar man drie uur naar de kliniek.
Ze kwamen daar om 1 uur ’s nachts aan en de bevalling vorderde niet ondanks hevige weeën.
Pas toen het licht werd kon ze met de ambulance naar het ziekenhuis worden gebracht waar ze om 8.30 u ’s morgens in zeer slechte conditie binnenkwam.
Ze vertoonde tekenen van een scheur in de baarmoeder vanwege een niet vorderende baring en de harttonen van de baby waren niet te horen.
Na het inbrengen van een infuus werd ze snel naar de operatiekamer gebracht waar de gescheurde baarmoeder en de overleden baby werden verwijderd.
Een levensreddende ingreep voor deze moeder.
De baby bleek een waterhoofd te hebben, wat in dit geval de reden was voor het niet vorderen van de baring en uiteindelijk het scheuren van de baarmoeder.
Maar het kan ook gebeuren dat de baby net iets te groot is in vergelijking met vorige kinderen.

Veel Ethiopische vrouwen hebben een iets vernauwd bekken ten gevolge van ondervoeding in hun kindertijd.

Na de operatie ontving de moeder twee zakken bloed van de bloedbank, omdat alleen haar man bij haar was en die voor haar geen geschikte donor was.
Dit is een levensbedreigende complicatie die we in de westerse wereld niet meer zien, mede door prenataal onderzoek (echo), en de goede bereikbaarheid van ziekenhuizen.

We hopen met het opleiden van meer verloskundigen op het platteland te bewerkstelligen dat dit soort complicaties eerder wordt herkend en de moeders dus eerder doorverwezen kunnen worden.
Vanuit de klinieken gaan er ook gezondheidswerkers van huis tot huis om de moeders te adviseren om in de kliniek te bevallen.

Vrijdag 23 mei vertrek ik om 7 uur, samen met Solomon, een van de chauffeurs van het Ziekenhuis in Wolisso. We gaan op weg naar Nekemte, zo’n 300 km naar het westen.
Voor Solomon is dit de eerste keer dus we moeten een aantal keer de richting vragen, waarop hij steevast de andere weg kiest, vervolgens verbaasd dat we fout zitten.
Af en toe valt er wat regen, maar de weg is verder goed, en vanaf Ambo is het asfalt, met dank aan de Chinezen.

In Ambo is veel politie op de been vanwege de onrusten van twee weken terug.
Als ik vraag wat er aan de hand was zegt Solomon dat het een gevecht was tussen voor en tegenstanders. Er werden meerdere auto’s en gebouwen in brand gestoken.

Onderweg drinken we een paar keer koffie bij kleine stalletjes langs de weg en we lunchen met injerra, samen van een grote schaal. Ook vervangen we een lekke band met hulp van een aantal toegesnelde dorpelingen. Solomon ontwijkt continu koeien, geiten, schapen en loslopende honden.

Om 15 uur bereiken we het gezondheidscentrum waar Hulu werkt. Zij is een van de vier vroedvrouwen die vorig jaar augustus afstudeerde met een beurs van Adopteer een Vroedvrouw.

De kliniek ligt 27 km buiten Nekemte over een onverharde weg, prachtig in het groen. De patiënten komen van ver, soms 30 km lopen en er zijn gemiddeld 50 bevallingen per maand. Dat komt omdat de Ethiopische traditie bepaalt dat de vrouwen thuis moeten bevallen, liefst in het huis van hun schoonmoeder, maar meer en meer komen er naar de kliniek. Bovendien is de kliniek nog nieuw en groter dan die er eerst stond. Misschien lijkt het voor veel mensen teveel op een ziekenhuis, en daar gaan ze niet graag heen omdat de meeste mensen daar overlijden.

We worden heel hartelijk ontvangen en krijgen een rondleiding waarna natuurlijk een koffie ceremonie met bloemen en wierook. Het is ontzettend fijn om te zien dat Hulu het goed maakt en daar erg op haar plaats is met leuke, jonge collega’s.

—————-

Het is opvallend hoe schoon en netjes het centrum eruit ziet, niet te vergelijken met de overheidsklinieken en ziekenhuizen die we gezien hebben.
Na de bevalling wordt er zelfs pap en koffie voor de moeders gemaakt.

Hulu is dit weekend vrij dus ik wordt uitgenodigd om bij haar en haar familie te eten, in Ketema, een klein plaatsje buiten Nekemte.

Op weg daarheen wordt het opnieuw duidelijk hoe ver mensen dagelijks lopen voor water, naar de markt, naar de kliniek, als die er is.

Ik overnacht bij de zusters in Ketema, sommigen van hen zijn mee dan 30 jaar in Ethiopië, en zij hebben de kliniek gebouwd.

Het onweert en regent die nacht enorm dus ik ben benieuwd hoe de weg zal zijn de volgende dag, maar dat valt gelukkig mee.

We zijn opnieuw van 8 tot 17 uur onderweg en komen opgelucht aan in Wolisso.
Onderweg drinken we een paar keer koffie en we eten wat. Opvallend is de gastvrijheid van de mensen. Ze leggen speciale kruiden bij je koffie, steken wierook aan.
Aan het feit dat ik me, meer dan 6.000 km van huis, enorm thuis voel, is in al die jaren (22 jaar in juni) niets veranderd!

Vier vroedvrouwen van Adopteer een Vroedvrouw zijn in september 2013 afgestudeerd en teruggegaan naar hun gezondheidsposten op het platteland.

In augustus 2012 behaalden de eerste 4 studenten van Adopteer een Vroedvrouw hun diploma.